Destination Cambodja - Hitte, zee en geschedenis

Het voelt alsof ik jullie al een eeuw niet meer heb geschreven dus het is hoog tijd om te vertellen wat we allemaal mee hebben gemaakt! We hebben namelijk al een hele reis door Cambodja achter de rug!

First things first. We waren in Koh Tao gebleven waar we bezig waren met ons duikbrevet. De ochtend van onze laatste duik werden we om 6 uur 's ochtends bij de duikschool verwacht dus dat was vroeg op staan! Eenmaal bij het verzamelpunt bleek degene die de duikschool moest openen nog niet aanwezig en we moesten op hem wachten omdat onze spullen binnen lagen. En wachten zo vroeg in de ochtend is best zwaar haha uiteindelijk zaten we, wat later dan gepland, op de boot naar onze duikspot. Het was niet zo mooi weer dus het was nog best koud op het water! Snel het warme water in en genieten van de onderwaterwereld dus! Die dag hebben we twee keer gedoken. De laatste keer gingen we zelfs tot ruim 17 meter! Heel bizar om zo diep onder water te zitten. Op het begin ook best eng omdat je niet zomaar even naar boven kunt zwemmen. Onder water wees Anna vissen aan en dan moesten wij het juiste symbool geven. Op de boot had ze de symbolen met ons doorgenomen, maar ik was onderwater de helft alweer kwijt hahah een angelfish zag ik voor een butterflyfish aan en als je het me nu zou vragen zou ik het weer verkeerd zeggen, maar het zijn allebei hele mooie vissen ;) na het duiken was het tijd om ons certificaat te verzilveren en ons duiklogboek te ontvangen. Danny en ik zijn nu officieel Open Water Divers! Super leuk!!!

Omdat we helemaal gesloopt waren na drie dagen duikcursus besloten we nog een aantal dagen op het eiland bij te komen. Daarnaast wilden we graag vanaf Koh Tao naar Cambodja en de trein en het vliegtuig die we wilden pakken sloot pas op elkaar aan over 4 dagen. Die vier dagen hebben we lekker niks gedaan haha alleen maar het eiland over gereden, strandjes ontdekt, lekker gegeten en gezwommen. Een van de avonden hebben we een vuurshow bekeken op het strand. Het waren allemaal nog hele jonge jongens die de show gaven, maar ze waren zo goed! Ze konden zo het circus in! Aan het einde van de show konden de toeschouwers mee doen met een limbodans onder een brandende stok door. Het was al later op de avond en de helft was natuurlijk al dronken. Nou dan krijg je een showtje hoor! Hahah Danny en ik hebben ons helemaal rot gelachen! Er werd muziek gedraaid en op een gegeven moment kwam er een riverdance muziekje. Al die mensen daar dachten opeens dat ze vlekkeloos de riverdance konden dansen want ze gingen er helemaal voor. Je zag ze echt naar hun voeten kijken van: "dit ziet er goed uittttt!!". Ik heb echt gejankt van het lachen hahahah De laatste avond in Koh Tao en ook onze laatste avond in Thailand hebben we in stijl afgesloten met een echte dragqueen show! We liepen erlangs en kregen een flyer in onze handen gedrukt door een dragqueen en toen dachten we: waarom niet? We waren wel benieuwd en een bezoek aan Thailand is niet compleet zonder een show van ladyboys ;) ik heb echt met open mond naar de show lopen kijken! Sommige waren bizar mooi en sommige waren echt bizar lelijk hahaha en die playbackshowtjes die ze gaven waren ook super grappig! Ze konden trouwens wel erg goed dansen allemaal. Uiteindelijk een super leuke laatste avond gehad in Koh Tao!

De dag dat we naar Cambodja vertrokken hebben we eerst de ferrie vanaf Koh Tao weer terug naar het vaste land gepakt. Vanaf hier de bus naar het station en daar pakten we de nachttrein naar Bangkok. We hadden nog nooit met een nachttrein gereisd, maar hoorden van mede backpackers dat het goed te doen was dus we waren erg benieuwd! De reis duurde ongeveer 9 uur. In de trein heb je zitjes die opgeklapt kunnen worden als soort stapelbedden. Je kan dus gewoon in een bedje slapen! Toen we de keuze hadden uit een nachtbus of een nachttrein snappen jullie wel dat de keuze voor ons snel gemaakt was :) gelukkig waren Danny en ik best moe dus na even gezeten te hebben, hebben we onze tanden gepoetst en zijn we ons bedje in gekropen. Ik moet zeggen, ik heb heerlijk geslapen!! Ik vond het helemaal niet erg om op deze manier te reizen. Vooral als het om zulke grote afstanden gaat is het echt een uitkomst! Toen we 's ochtends vroeg in Bangkok aan kwamen moesten we als de wiedeweerga met de taxi naar het vliegveld omdat we daar ons vliegtuig naar Siem Reap, Cambodja moesten halen. De aansluiting was behoorlijk krap en toen de trein een beetje vertraging had kregen we toch wel lichte stress. Gelukkig hadden we een taxi chauffeur die precies begreep wat "we need to get there fast" betekende dus die bracht ons plankgas naar het vliegveld waar we ons vliegtuig konden halen. Na een uurtje vliegen zaten we met onze kont in een tuktuk naar ons hotel in Siem Reap.

Siem Reap zegt jullie misschien niks, maar als ik Angkor Wat zeg gaat er waarschijnlijk wel een lampje branden. In Siem Reap vind je namelijk een van de wereldwonderen; de tempel Angkor Wat. Toen we onze reis naar Cambodja aan het plannen waren wisten we dat we deze bestemming niet over konden slaan. Omdat we al vroeg in ons hotel waren ingecheckt stelde de tuktuk chauffeur voor om ons meteen mee te nemen naar het gebied waar we Angkor Wat konden bekijken. Wij hadden nog geen planning voor die dag en voelden ons best fit na het nachtje in de trein dus besloten met hem mee te gaan. Eenmaal bij de tempel was het meteen duidelijk dat de tempel echt een toeristische trekpleister was. Onwijs veel toeristen! Daarnaast was het op het heetst van de dag en waren we het koele zeebriesje van Koh Tao gewend. Nou die was hier niet hoor! Wat een hitte! Wie gaat er nou in die hitte tempels bezoeken? Haha

We vonden het leuk om Angkor Wat in het echt gezien te hebben. Het was echt een hele grote tempel en er was genoeg te zien, maar het was zo warm dat we het na een tijdje wel gezien hadden en naar onze tuktuk vluchtte om naar de volgende tempel gebracht te worden. De tuktuk chauffeur had een hele route uitgestippeld met tempels die we konden bekijken. Toen we op de helft zaten en met lood in onze slippers de tienduizendste tempeltrap op slenterden besloten we dat we genoeg tempels hadden gezien voor vandaag. Het was veel te heet, we waren moe, we wilden douchen en we vonden de tempels erg mooi, maar het was wel erg veel 'tempel' haha eenmaal op de hotel kamer hebben we heerlijk een siësta gehouden in de airco. In totaal hadden we drie dagen in Siem Reap dus nog genoeg tijd om tempels te bekijken! Siem Reap is overigens een leuke stad. Je vindt er veel eettentjes en het centrum heeft af en toe best hippe winkels. Door de hitte overdag zorgden we dat we 's ochtends en 's avonds actief waren zodat we op het heetst van de dag in de airco konden zitten of een dutje konden doen. Omdat een van de beroemdste plaatjes van Angkor Wat tijdens sunrise is geschoten besloten Danny en ik ook een poging te wagen. We hadden allebei een scootertje gehuurd dus om 5 uur 's ochtends waren we onderweg, gewapend met onze camera, naar een van de wereldwonderen. Het was nog best een eindje touren dus we waren blij dat we op tijd weg waren gegaan. We wisten wel dat het waarschijnlijk druk zou zijn bij Angkor Wat met sunrise, maar zo druk! De mensen stonden echt in massa's klaar om de eerste zonnestralen te schieten. En eerlijk is eerlijk, het was wel mooi, maar door de mensenmassa was het minder bijzonder dan ik had gedacht. Het haalde het magische er een beetje van af ofzo. Ik moest ook erg lachen toen iedereen tijdens de sunrise massaal plaatjes aan het schieten was van Angkor Wat en in plaats van hetzelfde te doen, Danny met zijn rug naar de tempel ging staan en de mensen ging fotograferen. Het was ook zo'n komisch gezicht hahah stonden we dan met z'n allen

Na de sunrise hebben we nog een aantal tempels bezocht die we op ons lijstje hadden staan. Omdat het nog vroeg was, was het niet zo warm en met ons scootertje tourde we zo overal heen! We hebben ook een tempel bezocht die ik zelf bijna nog indrukwekkender vond dan de Angkhor Wat. Het was een tempel midden in een bos waar complete bomen door de ruïnes van de tempel heen waren gegroeid. Zo bizar om te zien dat wanneer je een gebouw zo lang laat staan zonder dat je er iets aan doet deze gewoon vergroeid met de natuur! Super mooi!

Vanaf Siem Raep wilden we graag naar de volgende stad in Cambodja, Phnom Penh. Dit ligt nog een behoorlijk stuk bij Siem Raep uit de buurt dus om een lange busrit konden we niet echt heen. Wel hadden we de optie om een hotelbus te nemen in plaats van een gewone bus. Een hotelbus is eigenlijk hetzelfde idee als de nachttrein en omdat die zo bevallen was besloten we het eens te proberen. We kregen een bed toegewezen. Dit was eigenlijk meer een leren mat met een kussentje en een dekentje. Het was half 12 's avonds, we waren moe en hadden ons reispilletje genomen dus helemaal klaar voor de rit. En wat voor rit! De bus ging mega heen en weer, volgens mij had de buschauffeur een beetje schijt aan dat hij een nachtbus aan het rondrijden was en daarnaast zijn de wegen hier niet al te best. Een paar keer dacht ik dat we een botsing zouden krijgen of dat de bus om zou kieperen. Het ene moment lag ik bijna bij Danny op schoot en het andere moment in het gangpad. Ik kon me niet voorstellen dat de mensen in het bovenste bed lekker lagen want je zou maar uit je bed vallen! Danny had er weinig last van dus die lag lekker te snurken, maar ik deed geen oog dicht helaas.. Gelukkig duurde de reis iets korter dan verwacht dus we waren weer vroeg in de ochtend op plaats van bestemming. Een van de bezienswaardigheden in Phnom Penh die we erg graag wilden zien waren de killingfields en S21. Dit zijn beide stille getuigen van een verschrikkelijke oorlog die nog geen 40 jaar geleden in Cambodja aan de gang was. In die tijd was de Khmer Rouge aan de macht onder leiding van Pot Pol. Wat er toen allemaal gebeurde zijn eigenlijk Nazi en IS praktijken want uiteindelijk is 1/4 van de Cambodjaanse bevolking uitgemoord. En niet zomaar uitgemoord, maar doodgemarteld op de meest verschrikkelijke manieren die je kunt bedenken. In de Lonely Planet stond 'The Cambodians have been true hell and back'. En ik begreep pas echt wat ze daarmee bedoelden toen we deze twee plekken hadden bezocht. We begonnen met de killingfields. Door heel Cambodja waren killingfields te vinden, maar deze was nog het meest in takt. Een killingfield is te vergelijken met en concentratiekamp. Hier werden alle mensen die gevangen waren genomen naartoe gebracht om vervolgens vermoord te worden. Dit waren mannen, vrouwen, maar ook kinderen. Het was heel bizar om daar te lopen. Je liep gewoon letterlijk langs de massagraven. Er stonden glazen boxen met botten, schedels en kledingstukken die naar boven waren gekomen tijdens het regenseizoen. Het schijnt dat je tijdens het regenseizoen de botten en tanden kunt zien liggen. In de hoogtijdagen werden er op het hoogtepunt zo'n 1000 mensen per dag vermoord. Dit moest allemaal zo snel mogelijk gebeuren en omdat kogels duur waren gebruikten ze hier andere methodes voor zoals iemand onthoofden met de scherpe rand van een palmblad en iemand doodslaan met bamboestokken. Er stond ook nog een boom genaamd de killingtree welke gebruikt werd om baby's en kinderen te doden. Ze werden dan aan hun voeten vast gehouden en met hun hoofd tegen de boom aan geslagen. Echt verschrikkelijk om zo'n boom dan te zien staan. We waren er misschien een uurtje, maar ik was helemaal misselijk toen ik de tuktuk weer in stapte. Wat een verschrikkelijke plek! Na de killingfields zijn we naar S21 geweest. Dit was een voormalig schoolgebouw welke tijdens het regime werd gebruikt als gevangenis. De gevangen werden hier ondervraagd en gemarteld. Soms betekende dit je dood, maar mocht je mazzel hebben en nog leven dan werd je naar de killingfields gebracht en alsnog doodgemarteld. Ook deze plek was bizar triest om rond te lopen. Je zag kamers waar het bloed nog letterlijk in de tegels te zien was. Je zag de bedden waarop ze werden gemarteld, de hokjes waarin ze werden opgesloten en de martelwerktuigen die gebruikt werden. Er waren een aantal kamers waar foto's van gevangenen hingen en waar nabestaanden na de oorlog hun familie konden zoeken. Ik kan me alleen maar voorstellen wat voor hel het moet zijn geweest om je geliefde tussen die foto's te moeten zoeken om er vervolgens achter te komen dat diegene doodgemarteld is.. Er zijn uiteindelijk 8 mensen levend uit S21 gekomen. Een daarvan, een man, zat op het terrein om zijn boek te verkopen. Zo bizar om zo'n man dan te zien. Wat hij wel allemaal niet meegemaakt moet hebben. Danny is nu zijn boek aan het lezen. Ik was al misselijk en na S21 kon ik wel kotsen dus besloten we het voor gezien te houden en het allemaal even te laten zakken. Het zette ons in ieder geval wel aan het denken.

Na Phnom Penh wilden we maar al te graag weer naar het koele zeebriesje van de kust. De hitte in Cambodja was echt bizar en op het heetst van de dag kon je niks anders dan in de airco zitten dus zijn we met de bus naar Sihanoukville vertrokken. Dit was weer een behoorlijke busreis van ruim 6 uur in een verschrikkelijke bus dus bij aankomst waren we weer helemaal uitgeput. Gelukkig lag het strand op ons te wachten dus hebben we snel onze badkleding aangetrokken en zijn we heerlijk de zee in gedoken! De zee was trouwens niet heel verkoelend want het water was super warm, maar we waren allang blij dat we weer lekker aan het strand zaten hahah In Sihanoukville hadden we een bungalowtje aan Otres Beach. Dit is een lekker rustig strand dus we hebben de afgelopen dagen, (voor de verandering hihi) weer lekker van het strandleven genoten :)

Zondag zijn we een nachtje naar Koh Rong geweest. Dit is een eilandje aan de kust van Sihanoukville. We hadden van te voren al een hutje op het eiland geboekt dus toen we aankwamen hoefden we alleen nog het hotel te zoeken. Wij dachten dat we wel een taxi of tuktuk konden regelen om ons naar het hotel te brengen, maar niks bleek minder waar. Ze hadden op dit eiland namelijk geen wegen! Zo bizar! Wij waren daar helemaal niet op voorbereid. Na een beetje rondvragen kwamen we erachter dat de enige optie om direct bij het hotel te komen een watertaxi van 20 dollar was. Oef! Dat was even een financiële tegenvaller. Onderhandelen kon niet dus we besloten maar gewoon met de watertaxi te gaan. Ik dacht dat het eiland niet zo groot was, maar het was toch een uurtje varen naar het hotel. Toen we wilden inchecken was er een foutje gemaakt bij de reservering en dachten ze dat we met 1 persoon waren in plaats van 2. Gelukkig bood de eigenaresse ons een andere bungalow aan waar we terecht konden met z'n tweeën. Dit was wel een duurdere bungalow, maar we hoefden niet extra te betalen. Primaaaa! Nou, eenmaal bij de bungalow vroeg ik me af hoe die goedkopere er wel niet uit had gezien want het hutje stelde vrij weinig voor. Het was een beetje met hout en palmbladeren in elkaar gezet en er zat een hangslot op de deur, maar je kon zo over de muur heen klimmen haha het hutje stond wel lekker op het strand en dat was uiteindelijk waar we het meeste van onze tijd zouden doorbrengen dus het maakte niet veel uit. Het hutje stond op een heel rustig strand, zowat privé, en de omgeving was best mooi, maar het was echt in de middle of nowhere en het strand en de zee was nou ook weer niet geweldig. Na alle moeite die we ervoor hebben moeten doen om er te komen hadden we een klein paradijsje verwacht, maar misschien zijn we een beetje verwend met al die mooie stranden die we al hebben gezien haha op Koh Rong hebben we heerlijk lopen frisbeen, zwemmen en lezen. Er was voor de rest niet heel veel te doen. Het was echt een eiland om te ontspannen dus toen we de volgende dag weer vertrokken om naar Otres Beach terug te gaan, vond ik het niet zo erg weer terug te gaan naar de bewoonde wereld. Ik heb daar wel een heel interessant boek gevonden. Het gaat over een meisje die bekend is geworden door een persfoto die de hele wereld over is gegaan. Als jullie de foto zien herkennen jullie hem denk ik ook wel. Op de foto rent een meisje naakt en huilend bij een gebombardeerd dorpje in Vietnam vandaan. Ze is slachtoffer van een napalm bom en heeft brandwonden over d'r lichaam. Het is echt super indrukwekkend om het verhaal van het meisje en de fotograaf te lezen. Vooral interessant omdat ik op deze manier wat meer over de geschiedenis van Vietnam te weten kom en wij deze week naar Vietnam vertrekken. De nacht in het hutje was trouwens super warm!we hadden de deur van het hutje snachts gewoon open staan want dan kon het tenminste een beetje doorwaaien. Ik werd snachts opeens wakker van een licht dat ons hutje in scheen dus ik keek vanaf m'n bed naar de deuropening, stond dat gewoon iemand met een zaklamp naar binnen te schijnen! Toen ik keek ging het licht snel uit. Ik scheet hem in m'n broek en probeerde Danny te roepen, maar die lag heerlijk te snurken. Toen ik na een paar minuten iemand om ons hutje heen hoorde lopen begon ik maar een beetje te hoesten om te laten weten dat ik wakker ben haha toen ik geluiden om ons hutje heen bleef horen heb ik al m'n moed bij elkaar geraapt en ben ik gaan kijken. Het was pikdonker op het strand dus ik kon niks zien. Snel die deur dicht en weer in bed springen! Die nacht deed ik natuurlijk geen oog dicht omdat ik steeds weer schrok van elk klein geluidje en ik wel toen keer rechtop in bed heb gezeten haha schijtluis!

Bij terugkomst bij onze bungalow in Otres stond ons een grote verassing te wachten! Tony was namelijk aangekomen!! Tony is ook al een tijdje aan het reizen en nu is hij ons komen opzoeken om samen Vietnam in te gaan. Het was echt zo raar om weer een bekend gezicht te zien, maar wel ontzettend leuk!! Nu zijn we onze plannen aan het smeden voor ons avontuur in Vietnam. Zin in!!

Jullie zullen het trouwens allemaal wel al weten, maar wij zijn 8 maart oom en tante geworden van klein wondertje Evi!!! We liepen over straat in Phnom Penh, op zoek naar iets te eten toen we werden gebeld door Mo. Helemaal intens blij waren we!! Na een paar minuten kwamen bij mij toch wel de tranen omdat ik het wel even moeilijk had dat ik er niet bij kon zijn. Natuurlijk waren het ook wel tranen van blijdschap, maar op zulke momenten zou ik willen dat ik mezelf even kon teleporteren naar huis. Gewoon om even te knuffelen en elkaar weer even te zien. Ik mis jullie lieve vrienden en familie!! Maar wacht maar tot we terug zijn, dan zijn jullie ons zo weer zat met al onze verhalen, foto's en filmpjes! Hihi

Mega super duper veel liefs!!!